ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΔΑΝΕΙΟΔΟΤΗΣΗΣ και ΠΤΩΧΕΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΔΑΝΕΙΟΔΟΤΗΣΗΣ 

και ΠΤΩΧΕΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ.

           

                                     

1827   Ο Ιωάννης Καποδίστριας ως κυβερνήτης της Ελλάδας ζήτησε

καινούργιο δάνειο για να μπορέσει να ανταποκριθεί στην

αποπληρωμή ενός μέρους των δανείων και για να βοηθήσει την

ανόρθωση της ελληνικής οικονομίας. Το αίτημά του όμως δεν έγι-

νε αποδεκτό, με αποτέλεσμα η ελληνική διοίκηση να αναγκαστεί

να κηρύξει τον ίδιο χρόνο πτώχευση.

1832   Μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους ( 1830 ), με τον ερχομό του Βαυαρού Όθωνα ( 1832 ) σα βασιλιά των Ελλήνων, συνήψε η χώρα το επόμενο δάνειο.

Το δάνειο ύψους 60 εκατ. Γαλλικών φράγγων έγινε από τις ¨Προστάτιδες

δυνάμεις¨. Δόθηκαν οι 2 πρώτες δόσεις, οι οποίες διατέθηκαν για την αποπλη

ρωμή των δύο προηγούμενων βρετανικών δανείων και το υπόλοιπο για το

στρατό και τη βαυαρική γραφειοκρατία. Η αναμενόμενη μη ανάκαμψη της ελλη

νικής οικονομίας προκάλεσε την άρνηση καταβολής της τρίτης δόσης του

δανείου και τελικά ο Όθωνας αναγκάστηκε να κηρύξει πτώχευση, ζητώντας

νέα δάνεια.

1893   Οι μεγάλες προστάτιδες δυνάμεις τότε όρισαν μια επιτροπή ελέγχου της ελληνικής οικονομίας, επιβάλλοντας τη χρήση όλων των εθνικών πόρων για την

αποπληρωμή των δανείων. Το δημόσιο χρέος, παρά τις προσπάθειες συνέχι-

σε να μεγαλώνει, και μετά τις αποζημιώσεις που πληρώσαμε στους Τούρκους,

ο έλληνας Πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης ( 30/10/1893 ) , αναγκάζεται

να πει στην βουλή το ιστορικό ¨δυστυχώς πτωχεύσαμε¨. Ήταν η Τρίτη διαδο-

χικά πτώχευση της Ελλάδας.

1897   Ακολούθησαν έξι ληστρικά δάνεια για την ανάκαμψη της χώρας και την εξυπηρέτηση των προηγούμενων δανείων, αλλά και για την πολεμική αποζημίωση

που αναγκαστήκαμε να καταβάλουμε στους Τούρκους μετά την ελληνική στρα

τιωτική πανωλεθρία του 1897.

1932   Ο Βενιζέλος συνέχισε τον εξωτερικό δανεισμό της χώρας, αυξάνοντας ακόμα Περισσότερο το δημόσιο χρέος της, ώσπου μετά την παγκόσμια οικονομική

κρίση του 1929, το 1932 για τέταρτη φορά αναγκαστήκαμε να κηρύξουμε την

πτώχευση της Ελλάδας.

1936   Ο Ιωάννης Μεταξάς αρνήθηκε να πληρώσει το χρέος προς τη βελγική τράπεζα Societe Commerciale de Belgique. Η βελγική κυβέρνηση καταφεύγει στο Δικαστήριο Διεθνούς Δικαίου. Ο Μεταξάς και η ελληνική κυβέρνηση επικαλέστηκαν την Οικτρή οικονομική κατάσταση του λαού και της χώρας. Το διεθνές Δικαστήριο

Αποδέχτηκε το σκεπτικό της Ελλάδας και τη δικαίωσε.

Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, παρά την καταστροφή της χώρας από τον

Πόλεμο εναντίων των Ιταλών και των Γερμανών, αλλά και τον καταστροφικό

Εμφύλιο πόλεμο, οι δανειστές μας συνέχισαν να απαιτούν τα προπολεμικά

χρέη μας.

1953   Ο Σπύρος Μαρκεζίνης το 1953 πέτυχε ένα διακανονισμό όλων των προπολεμικών χρεών. Η μεγάλη ανάπτυξη και ο αυστηρός έλεγχος των δαπανών τη δεκαετία 1955 – 1965 βοήθησαν στη σταδιακή αποπληρωμή του προπολεμικού χρέους, η Οποία ολοκληρώθηκε το 1967.

ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ

1974   Η κυβέρνηση Καραμανλή παρέλαβε με τη μεταπολίτευση ένα μικρό και

Απόλυτα διαχειρίσιμο χρέος, το οποίο όμως μέσα σε μία πενταετία διογκώθηκε.

1981   Ο Ανδρέας Παπανδρέου, το 1981, έφθασε το δημόσιο χρέος σε δυσθεώρητα ύψη. Αυτό που γλύτωσε την Ελλάδα στην συγκεκριμένη στιγμή ήταν τα μεσογειακά ολοκληρωμένα προγράμματα.

1986   Όλο αυτό το διάστημα το δημόσιο χρέος συνέχιζε να αυξάνεται με διαρκώς

Νέα δάνεια, το 75% των οποίων χρησιμοποιούνταν για την εξυπηρέτηση των

Παλαιότερων δανείων, μέχρι που το 1986 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν μπόρεσε να δανειστεί από το εξωτερικό και αναγκαστικά κατέφυγε στην ΕΟΚ, η οποία της χορήγησε δάνειο 1,75 δις ευρωπαϊκών Νομισματικών Μονάδων, σε δύο δόσεις. Μετά

από εξέταση όμως από το ΔΝΤ της πορείας της οικονομίας της χώρας.

Το ΔΝΤ ήλθε στην Ελλάδας για πρώτη φορά επι πρωθυπουργίας Ανδρέα

Παπανδρέου.

1989 – 1993  Μετά την προσωρινή οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα το 1989, ο Κ. Μητσοτάκης Προσπάθησε να μειώσει με διορθωτικές αλλαγές το δημόσιο τομέα, Προσκρούοντας σε σθεναρές αντιδράσεις των ισχυρών σοσιαλιστών σοσιαλι

στών συνδικαλιστών και προώθησε την ιδιωτικοποίηση όλων των προβληματικών δημόσιων επιχειρήσεων που διατηρούσε για κομματικούς λόγους το ΠΑΣΟΚ.

1994 – 2004  Επανέρχεται το ΠΑΣΟΚ με Ανδρέα Παπανδρέου το 1994. Το 1996 αναγκάζεται λόγω ασθενείας να παραιτηθεί ο Παπανδρέου και αναλαμβάνει ο Κ. Σημίτης, ο οποίος προώθησε μια αυστηρή λιτότητα, άνοιγμα των αγορών και ιδιωτικοποιήσεις, χωρίς όμως να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τα ελλείμματα, με αποτέλεσμα να συνεχιστεί και ο δανεισμός και η αύξηση του δημοσίου χρέους της χώρας.

Στόχος του Σημίτη να εντάξει την Ελλάδα στην Οικονομική Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ). Ζήτησε δε και την ¨βοήθεια¨ της περιβόητης αμερικανικής επενδυτικής Τράπεζας Goldman Sachs.

* 10/1/2011 διαβιβάστηκε στην ελληνική Βουλή μηνυτήρια αναφορά του

Αυστριακού οικονομολόγου Φαγιάντ Μουλά Καλί που επεσήμαινε ότι

Ελλάδα και η Goldman Sachs εξαπάτησαν την Ευρωπαϊκή ένωση

Κρύβοντας ένα μέρος του ελληνικού χρέους.

2004 – 2008  Η κυβέρνηση της ΝΔ και ο Κ. Καραμανλής δημιούργησε 700 νέους δημόσιους οργανισμούς με ένα κόστος 200 εκατ. Ευρώ, επιδεινώνοντας ακόμη περισσότερο την Κατάσταση της οικονομίας. Το δημόσιο χρέος για το 2009 ανήλθε τελικά στα 126,8% του ΑΕΠ ( Ακαθόριστο Εθνικό Προϊόν ).

Η κυβέρνηση Καραμανλή είχε παραλάβει το 2004 ένα χρέος 185 δις. Ευρώ ( 108% ΑΕΠ ) και το παρέδωσε στο τέλος της θητείας της στα 298 δις. Ευρώ ( 126% )!

Λίγο πριν εκραγεί η βόμβα της οικονομίας ο Καραμανλής παρέδωσε την εξουσία

Στην κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου.

2009 - 2011   Το πραγματικό τελικά χρέος αποκαλύφθηκε το 2010 από την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου ( κομπίνα Σημίτη & Goldman Sachs συνέβαλε στην αύξηση του δημοσίου χρέους της χώρας με τις γνωστές συνέπειες ).